“Zij die hun verleden niet kennen, zijn veroordeeld tot de herhaling ervan”, zei de Spaanse filosoof George Santayana. Anders gezegd; als je als leider niet weet waar je vandaan komt, hoe weet je dan waar je naartoe gaat, wat bepaalt dan jouw richting? Intrigerend, ik ben op onderzoek uitgegaan.
Roeping
Het boek Taal van Transitie omschrijft het als volgt: “Je roeping vormgeven gaat over de vraag hoe je verbinding kunt maken met de wortels van je leiderschap: de thema’s op je levenslijn. Je levenslijn is je overzicht van en terugblik op alle impactvolle gebeurtenissen en ervaringen in je leven. Roeping overspant als een boog alle thema’s. De thema’s die je tegenkomt op de transitiecirkel.”[1]
Het is dan ook niet zonder reden dat de eerste stap in de richting naar Betekenisgeving en Roeping begint bij Contact en Welkom, de eerste van zes fasen op de transitiecirkel.
Kijk eens naar het gezin waarin je bent opgegroeid. Hoe welkom was jij? Was er plek voor je? Hoorde je erbij? Je allereerste contact doet er zonder meer toe.
Jouw plek aan tafel
“De ervaring van jouw eerste welkom (zoals je bent ontvangen in jouw gezin van herkomst) vormt namelijk de blauwdruk voor je latere relaties. Anders verwoord, jouw gezin van herkomst heeft impact op de wijze waarop je je leiderschap vormgeeft. De plek die je vroeger innam aan de eettafel kom je nog steeds bij herhaling tegen, waaronder aan de vergadertafel. Als je hier zicht op krijgt, krijgen bijvoorbeeld emoties en conflicten binnen teams plotseling een andere dimensie. Diezelfde vergadertafel geeft ook helderheid over de afkomst van jouw eigen irritaties, gedragingen, voorkeuren en afkeer. Hoe je ouders zich hebben verhouden tot jouw komst, heeft richting gegeven aan de manier waarop jij je hebt leren verhouden tot anderen en de wereld om je heen.” [2]
“Aan tafel werd niet gesproken.
Het was gewoon verboden”
Mijn angst
Zelf heb ik onder andere mijn opstelling en gedrag in teamvergaderingen onderzocht. En ja, er viel wel het e.e.a. op z’n plek. Als kind mocht ik aan tafel niet praten, het was gewoon verboden. Nu ik daarop reflecteer, brengt het mij tot het inzicht dat ik aan de vergadertafel meer dan eens het hoogste woord voer, vaak onbewust. Ik praat dan ook nog eens vrij snel vanuit de angst onderbroken of afgekapt te worden waardoor ik mijn verhaal niet in zijn geheel kan vertellen of mijn punt niet kan maken. Ik vat het samen als de angst om niet gehoord te worden.
Toen ik dit ontdekte, nam ik me voor mij hier steeds bewust van te zijn en mijzelf constant te toetsen op de link met de eettafel uit mijn vroegere jeugd en vervolgens te kiezen voor een andere opstelling in het gesprek. De auteurs van Taal van Transitie moedigen ons aan: “Als leider is het van belang dat je je bewust wordt van je eigen patroon en dat van je medewerkers en van je team, en dat je erkent wat er gebeurt. Vervolgens is het van belang om het innerlijke besluit te nemen dit patroon los te laten.” [3] Uit ervaring kan ik zeggen dat het soms behulpzaam kan zijn om het ook uit te spreken, naar je medewerkers, binnen je team of zelfs aan je opdrachtgever.
Concreet aan de slag:
- Hoe werd jij welkom geheten? [4]
- Op welke wijze is dit van invloed op hoe jij je beweegt in en leidinggeeft aan teams? [4]
- Welke patronen ga je proberen los te laten?
- Met wie ga je over dit besluit in gesprek
De ontdekkingsreis naar wie je bent op de diepste laag van je identiteit, gekoppeld aan het antwoord op de vraag naar wat jij in deze wereld in beweging wilt brengen, vraagt dus dat je bereid bent om terug te blikken op de start en het verloop van jouw levenslijn en dat wat je daar aantreft betekenis weet te geven en te verbinden met het heden en de toekomst in verbinding met de mensen om je heen.
“Elk nieuw contact verwijst naar je allereerste contact, elk welkom verwijst naar je allereerste welkom. Zonder welkom geen contact, zonder contact geen welkom”.
Uit Taal van Transitie [5]
Stef Bos bezingt het op een prachtige wijze in zijn lied Welkom, laat je meevoeren.
Ik wens je een goede week toe, in verbinding met jezelf en de anderen om je heen.
Hartelijke groet, Chris
“Welkom” (Stef Bos)
Op een dag ben je geboren
Uit samengaan ontstaan
Uit een lange rij van mensen
Die nog diep in jou bestaan
Met hun angsten en verlangens
Met al hun liefde en hun pijn
Daar ver in het verleden
Ligt de bron van wie wij zijn
En wat wij nu verkeerd doen
Zal jij ons moeten vergeven
En al zal je ons soms haten
Jij komt ons in jezelf tegen
Want al vind je ook de vrijheid
Wij zijn in elkaar gevangen
Al zal jij ons ontwijken
Wij blijven jou omarmen
Welkom in de wereld
Welkom in de tijd
Welkom in ons leven
Welkom in ons huis
Welkom in de wereld
Welkom in de tijd
Welkom in ons midden
Welkom in ons huis
(de hele tekst vind je hier)
Dit artikel is geschreven n.a.v. hoofdstuk 2 uit Taal van Transitie. Omdat het slechts een deel van het hoofdstuk bestrijkt, raad ik je aan om het hele hoofdstuk te lezen voor meer achterliggende informatie en context.
Voetnoten verwijzen naar het boek Taal van Transitie:
[1] pag. 29, [2] pag. 63, [3] pag. 75, [4] pag. 87, [5] pag. 25